Wyprawa na Górę Piotruś była pierwszą w sezonie 2022. W związku z tym, że była to pierwsza wyprawa, chciałem, żeby nie była zbyt ciężka, raczej żeby przypominała trochę dłuższy spacer, na który można się wybrać w sobotnie czy niedzielne popołudnie. Muszę przyznać, że Piotruś spełnił te wymagania. Dodatkowo w związku z tym, że mieszkam w okolicy Jasła do Zawadki Rymanowskiej jechałem ok 40 minut, nie musiałem więc wstawać wcześnie rano żeby dotrzeć do punktu startowego. Dodatkową zachętą do zdobycia Piotrusia jest to, że szczyt ten zalicza się do Korony Beskidu Niskiego.
Mapa Trasy
Tak jak wyżej wspomniałem, była to pierwsza wyprawa w tym roku, wiec był to raczej spokojny spacer. Jak widać na mapie trasy, nie jest to wymagająca wędrówka. Trasę tą spokojnie można zaliczyć w weekendowe popołudnie. Całość trasy miała 8,6 km czas przejścia to prawie 3 godziny, suma podejść 437 m.
Zawadka Rymanowska – Żółty szlak na Piotruś (Beskid Niski)
Do Zawadki Rymanowskiej dotarłem ok godziny 9:00. Zaparkowałem samochód przy żółtym szlaku. Parking a raczej miejsce do zaparkowania jest w miarę dużym placem przy drodze. Jak przyjechałem byłem był praktycznie pusty, oprócz nas był tam jedynie jeden samochód. Miejsce jest dobrze ulokowane, praktycznie przy szlaku. Obok parkingu znajduje się dawna Cerkwia Greckokatolicka pod wezwaniem Opieki Bogurodzicy (ukr. Pokrowy Preswiatoji Bohorodyci) z 1855 roku.
Z parkingu możemy udać się na Górę Cergową (przez która idzie Główny Szlak Beskidzki) lub na Piotruś, wydaje mi się, że większość ludzi wybiera Cergową gdyż jest tam wieża widokowa, my jednak ruszyliśmy na najwyższy szczyt w Beskidzie Dukielskim jakim jest Piotruś.
Początek trasy
Na szczyt prowadzi żółty szlak, niestety miejscami nie jest dobrze oznaczony i trzeba się dobrze rozglądać, żeby podążać szlakiem. Początkowo ścieżka wiedzie obok gospodarstwa, po ok 150 metrach od parkingu, szlak skręca w prawo, w tym miejscu trzeba uważać, gdyż szlak jest moim zdaniem źle oznaczony i można to przegapić.
Powinna być tabliczka z kierunkiem. Warto wspomnieć, że szlak oznaczony jest biało-żółtym kwadratem. Jeżeli pójdziemy zgodnie ze szlakiem dotrzemy po chwili (ok 100m) do Starego Cmentarza (Cmentarz II). Po minięciu cmentarza ruszamy dalej
Ścieżka prowadzi przez las więc w upalne dni drzewa dobrze chronią przed promieniami słońca, jak na razie szlak jest w miarę spokojny, nie ma jakiś dużych wzniesień. Po przejściu ok 1,5 km docieramy do kolejnego miejsca które moim zdaniem jest źle oznaczone, trasa prowadzi przez zarośla i łatwo się pogubić. Całe szczęście udało się nam odnaleźć właściwą drogę, choć nie obyło się bez małego błądzenia. Ruszyliśmy dalej starając się trzymać szlaku.
Kapliczka Jana z Dukli
Po chwili dotarliśmy do dość stromego podejścia, które może zmęczyć, dlatego po jego zdobyciu postanowiliśmy chwilkę odpocząć. Na całe szczęście było to jedyne ciężkie podejście na tej trasie. Po krótkim odpoczynku ruszyliśmy dalej, po chwili spotkaliśmy turystę który schodził z góry. Wędrując dalej natrafiliśmy na znak, który wskazywał kierunek do kapliczki św. Jana z Dukli. Idąc w kierunku kapliczki można się pogubić, do miejsca prowadzi ścieżka oznaczona niebieskimi znakami z krzyżem. Po drodze można minąć tablicę upamiętniającą pieszą wędrówkę Jana Pawła II. Niedaleko znajduje się również źródełko św. Jana z Dukli.
Piotruś – Góra w Beskidzie Dukielskim 728 m n.p.m.
Po ok 1,5 h dotarliśmy do naszego celu. Piotruś 728 m n.p.m. jest najwyższym szczytem w paśmie Beskidu Dukielskiego, który należy do Beskidu Niskiego. Nazwa wywodzi się od łacińskiego słowa petra oznaczającego skałę, kamień, głaz. Z tego co przeczytałem nazwa ma prawdopodobnie pochodzenie wołoskie i oznacza górę ze skalistym szczytem. Szczyt ten ma również drugą nazwę: Płazyna.
Szczyt jest zarośnięty wiec nie mamy okazji podziwiać przepięknych widoków, ale nie ma co ukrywać czuć jakąś dziwną energię tego miejsca. Beskid Niski jest idealnym miejscem jeżeli szukamy wyciszenia podczas wędrówek .Ze szczytu możemy iść dalej szlakiem który prowadzi do Pola Namiotowego Stasiane, niedaleko rzeki jasiołki.
Po sesji zdjęciowej ruszamy w drogę powrotną do samochodu, która trwała ok 1 h. Warto wspomnieć, że podczas całej trasy spotkaliśmy jedynie 2 osoby, jedną jak szliśmy na górę i jedna gdy wracaliśmy do auta. Podsumowując była to miła wycieczka, oprócz jednego podejścia praktycznie nie można się zmęczyć.